Yoga Sutralarına göre yoga, zihnimizi, dikkati dağıtmadan kesintisiz yönetme yeteneğidir. Amacımız zihnimizin billur gibi, geçmişimizin izlerinin ve geleceğimizin plan ve endişelerinin yer almadığı bir düzeye erişmesidir.

Çünkü algılarımız zihnimizdeki resimlere renk verir ve gerçeği net olarak görmemizi engeller.Ve biz durumu açık ve net göremezken doğru davranışta bulunamayız.

Gerçeği görmemizi engelleyen başlıca unsurlar; anlama, yanlış anlama, hayal gücü, bellek ve varsayımdır. Bunlar, dengeli ve ihtiyaçlarımız doğrultusunda uygun olduğunda yararlı olabilir ama aksi takdirde sorun yaratır.

Yoga yolunda ilerlerken dikkatimizi dağıtan nelerdir ??Patanjali’ye göre hastalık, zihin durgunluğu, şüpheler, sağduyu eksikliği, aşırı düşkünlük, kişinin kendi ruhsal durumu konusundaki yanılsama, sebat eksikliği ve gerileme, dikkatimizi dağıtarak bizi yoga yolundan uzaklaştıran belirtilerdir.

Bir şeyi doğru ve net görebilmeye başladığımız zaman, gerginliğimiz ,yerini huzur ve dinginliğe bırakır.Zaman geçtikçe daha uzun süreler boyunca düşüncelerden arınır, ve duygusal dengeye kavuşuruz.Yoga, daha sonra da alışkanlığa bağlı tavırlarımızı “gözden geçirme” alıştırması haline gelir ve zihnimizi yönetmeye başlarız.

Mesela yoga, zarar vermemeyi, saldırgan olmamayı “ahimsa”yı öğretir.Ama aslında ahimsayı “gözlemleyebilmek”, başkalarına karşı iyi, nazik, arkadaşça ve düşünceli davranmaktır. Ama ahimsa başkalarına karşı nasıl davrandığınızdan ibaret değildir. Yoga duruşlarını kendinize zarar vermemeye dikkat ederek yaptığınızda da ahimsa yı uygulamış olursunuz. Geçen her an içinde bedenin gereksinimine saygı duymak, dinlenmek ve uygun karşılığı vermek de ahimsadır.

Yoga, bize dürüstlüğü yani “satya”yı da öğretir. Gerçeği söylemek anlamına gelir satya. Ama doğruyu söylemek, her zaman mümkün olmayabilir. Gerçekleri söylemek başka bir kişi için yıkıcı olacaksa o zaman hiçbir şey söylememek daha iyidir. Konuşmadan önce düşünmek ve sözlerin sonuçlarını tartmak önemlidir.

“Asteya”, çalmamak ya da bize ait olmayanı almamak demektir. Ama bu sadece maddi şeyler için geçerli değildir. Bunun yanı sıra başkalarının fikirlerini de çalmamayı gerektirir. Hak etmeden almamayı, gücünü insanlık için değil, kendi çıkarları için kullanmamayı içerir.

“Bramacarya” ise, genellikle cinsellik konusunda öz denetim ve kendini mahrum etme gibi algılansa da her şey gibi aşırı arzulara boyun eğmemek ve hiçbir şeyde aşırıya kaçmamak demektir.Önemli olan duyu ve arzuları “ılımlı” hale getirmektir. Hiç bir şey aşırıya kaçmamalı… Bu ilke yoga egzersizleri için de geçerlidir.

Son evrensel yasa ise “yalnızca gerekli olanı almak ve birisinden veya bir durumdan çıkar sağlamaya çalışmamak” anlamına gelen “aparigraha”dır. İnsanın gücünü doğru şekilde kullanması ve diğerlerini sömürmemesi demektir. Yogada öğrenci-öğretmen ilişkisinde de bu ilke geçerlidir. Öğretmen, her öğrenciye karşı adil ve sevecen olmalı, öğrenci de öğretmenin bilgi ve uzmanlığına güven duysa da bu, sağlıksız bir bağımlılık ve köleliğe dönüşmemelidir.